کد مطلب:129541 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:185

خطبه امام در میان اصحاب
ابـن عساكر می نویسد: چون لشكر عمر سعد نزد امام حسین (ع) فرود آمد و حضرت یقین كرد كه آنان با وی خواهند جنگید از این رو میان اصحاب به خطبه ایستاد و پس از حمد و ثنای الهی فرمود: برای ما چیزی پیش آمد كه می بینید. بی گمان دنیا دگرگون و زشت شده است. نیكی آن پـشـت كـرده و آنـقـدر اسـتـمـرار یـافته كه از آن چیزی جز اندكی چون ته مانده ظرفی و مـقـداری نـاچـیـز هـمـانـنـد چـراگـاهـی كـم مـایـه نـمـانـده اسـت! آیـا نـمی بینید


كه به حق عمل نمی گردد و از باطل دوری نمی شود؟ شایسته است كه مؤمن آرزوی دیدار پروردگار خـویـش كـنـد. مـن مـرگ را جـز خـوشـبـخـتـی و زنـدگـی بـا ستمكاران را جز زجر نمی دانم. [1] .

شـایـان ذكـر اسـت پیش از این ـ در بررسی وقایع و رویدادهای منزلگاه های راه مكه به كـربـلا ـ گـذشـت كـه طـبق روایت طبری، [2] ، امام (ع) این خطبه را در منطقه ذی حسم ایراد كرده و ما نیز بر این خطبه حواشی چندی داشتیم. [3] . همچنین در آنجا یـاد آور شـدیـم كـه امام این خطبه را یا در كربلا و یا در هر دو جا (كربلا و ذی حسم) برای یارانش بیان فرموده است.


[1] تـاريـخ ابـن عـسـاكر، ترجمه امام الحسين، تحقيق محمودي، ص 314 ـ 315، شـمـاره 271، مـعجم الكبير، طبراني، ج 3، ص 114، شماره 2842، حلية الاولياء، ابو نـعـيـم، ج 2، ص 39، مـقـتـل خـوارزمـي، ج 2، ص 7، شماره 7، مجمع الزوائد، ج 9، ص 192.

[2] تاريخ الطبري، ج 4، ص 305، و ر. ك: لهوف، ص 34.

[3] ر. ك: وقايع منطقه ذوحسم.